نوحه های حاج صادق آهنگران

شش ماهه ی جانبازم من    سرباز سرافرازم من           سرباز سرافرازم من

شش ماهه ی جانبازم من          سرباز سرافرازم من        سرباز سرافرازم من

شش ماهه ی جانبازم من    سرباز سرافرازم من           سرباز سرافرازم من

گر تشنه ی شیرم بابا                   با اینکه صغیرم بابا

مشمار حقیرم بابا               سرباز دلیرم بابا

با کودکی اندر میدان            با کودکی اندر میدان            هنگامه بپا سازم من

شش ماهه ی جانبازم من          سرباز سرافرازم من        سرباز سرافرازم من

گفتی تو چو هل من ناصر     آوای تو را بشنیدم

در یاریت ای بی یاور            بی تاب و توان گردیدم

از جمله فداکارانت               کوچک تر و طنازم من

شش ماهه ی جانبازم من          سرباز سرافرازم من        سرباز سرافرازم من

چون رفتن سوی میدان        با کودکیم نتوانم

بابا بکشم در آغوش            بر همره خود میدانم

شد دست حسینم مرکب     شد دست حسینم مرکب     بر عرش همی تازم من

شش ماهه ی جانبازم من          سرباز سرافرازم من        سرباز سرافرازم من

قابل اگرم می دانی             کن هدیه بر جانانم

تا جان و تن کوچک را           جانانه کنم قربانت

گر کودک بی مقدارم            گر کودک بی مقدارم            خود عاشق و جانبازم من

شش ماهه ی جانبازم من          سرباز سرافرازم من        سرباز سرافرازم من

بابا ببرم همراهت               هرچند که کودک باشم

تا شمع جمالت را من          پروانه ی کوچک باشم

سر بر سر کوی جانان                   سر بر سر کوی جانان                   مردانه بیندازم من

شش ماهه ی جانبازم من          سرباز سرافرازم من        سرباز سرافرازم من

سالار همه عشاقی            سر حلقه ی جانبازانی

من تشنه لبم در خیمه         لب تشنه تو در میدانی

گر کودک بی مقدارم            گر کودک بی مقدارم            خود عاشق و جانبازم من

شش ماهه ی جانبازم من          سرباز سرافرازم من        سرباز سرافرازم من

خونین جگری از داغ             مرگ علی اکبر داری

بشکسته دلی از هجر                   عباس دلاور داری

گلگون سر و رویت بابا                   گلگون سر و رویت بابا                   از خون گلو سازم من

شش ماهه ی جانبازم من          سرباز سرافرازم من        سرباز سرافرازم من

این اصغر بی شیرت را گر لایق جانان دانی  بر جانب قربانگاهم تکمیل نما قربانی

تا پرچم مظلومی را             تا پرچم مظلومی را             بهر تو برافرازم من

شش ماهه ی جانبازم من          سرباز سرافرازم من        سرباز سرافرازم من

با خون گلوی معصوم            کن گلبن دین را سیراب

از شوق شهادت باشد         این طفل صغیرت سیراب

در راه خدا می خواهم                   در راه خدا می خواهم                   جان و سر و تن بازم من

شش ماهه ی جانبازم من          سرباز سرافرازم من        سرباز سرافرازم من

چون شهد شهادت نوشم     قندافه ی خونینم را

بگذار به روی دستان           بر اهل دو عالم بنما

زین غصه سرشکی خونین    از دیده معلم ریزد

در عرصه ی محشر فردا       بر دامن تو آویزد

بر جمله عزادارانت              بر جمله عزادارانت              بابا نظر اندازم من

شش ماهه ی جانبازم من          سرباز سرافرازم من        سرباز سرافرازم من

شاعر: حاج حبیب الله معلمی

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ خرداد ۹۶ ، ۰۰:۳۹
ابوعمار حسین زاده

از پایگاه عشق و ایمان                            رزمنده ای عازم به میدان


با صولتی چون شیر یزدان                رزمنده ای عازم به میدان


از خیمه گاه آل پیمبر              گردیده طالع خورشید خاور

یا سر کشیده ماهی منور          رعنا جوانی گرد دلاور

عازم به جنگ قوم عدوان


بوسیده دست سلطان ابرار                 رخصت گرفته از بهر پیکار

در راه اسلام حاضر به ایثار     آماده ی رزم با قوم کفار

سرمشق خیل نوجوانان


گشته زره پوش بسته کمر را     افکنده بر دوش زیبا سپر را

بر سر نهاده خود پدر را          کرده حمایل تیغ دو سر را

زیر زره پوشیده  خفتان


بنهاده زین بر پشت تکاور                 گویی به مرکب بنشسته حیدر

ورد زبانش الله اکبر               زیر کمربند جا داده خنجر

از دیده اش بیننده حیران


بنهاده بر دوش گرز گران سنگ           این آتشین خشم وین آهنین چنگ

روح شجاعت در عرصه ی جنگ       حیران دلیران زین عزم و آهنگ

روشن دلش از نور قرآن


صد آفرین بر این قهرمانی                          صد مرحبا بر این پهلوانی

از جد امجد دارد نشانی           بر چهره ی چون گل ارغوانی

هست این ملک در نقش انسان


این  جنگجوی دشمن شکن کیست        این یکه تاز سیمین بدن کیست

این نوجوان شیرین سخن کیست           این اهرمن کش این تیغ زن کیست

کز صولتش دشمن هراسان


بعد از وداع سالار خوبان                  در سینه ی دشت بنموده جولان

چون تیر ثاقب بر قلب عدوان             با کوفیان کرد جنگی نمایان

خواندی رجز با کام عطشان


گفتا گلی از باغ ولایم              آرام جان خیرالنسایم

فرزند پور شیر خدایم              گل غنچه ی باغ مجتبایم


تکبیر گویان  پور غضنفر                 خود را رسانید بر قلب لشکر

هر کس که می شد با او برابر             گشتی جدا سر او را ز پیکر

خصم از دم تیغش گریزان


آه از دمی که افتاده از زین                 صحرا ز خونش شد سرخ و رنگین

دشت بلا یافت زآن لاله آذین              عمو بیامد او را به بالین

بگریست چون ابر بهاران


بر سینه بنهاد خونین سرش را         بگرفت در بر گل پیکرش را

زد بوسه رخسار انورش را               بسترد از خاک مه منظرش را

بر برگ گل بارید باران

شاعر: حاج حبیب الله معلمی


موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ خرداد ۹۶ ، ۱۶:۵۰
ابوعمار حسین زاده

در خیمه ها برپا فغان شور و شین است                   این آخرین دیدار زینب با حسین است

در خیمه ها برپا فغان شور و شین است                   این آخرین دیدار زینب با حسین است

سالار جانبازان سر ایثار دارد                     عزم رسیدن بر وصال یار دارد

مردانه رو در صحنه ی پیکار دارد              با خواهر خود آخرین دیدار دارد

وقت وداع آن دو نور نیرین است               این آخرین دیدار زینب با حسین است

در خیمه ها برپا فغان شور و شین است                   این آخرین دیدار زینب با حسین است

محبوب حق را اینک آهنگ قتال است                  شوق شهادت بر دلش در اشتعال است

در سینه اش غوغای وجد و شور و حال است          بر وعده ی آخر وفا کردن مجال است

عازم به میدان آن امام عالمین است                                    این آخرین دیدار زینب با حسین است

در خیمه ها برپا فغان شور و شین است                   این آخرین دیدار زینب با حسین است

سالار زینب دارد آهنگ جدایی                            باشد مهیا بهر پیکار نهایی

خواهد ره جانان کند جان را فدایی                                    سازد وفا بر عهد و پیمان خدایی

اجرای پیمان الستش نصب عین است                     این آخرین دیدار زینب با حسین است

در خیمه ها برپا فغان شور و شین است                   این آخرین دیدار زینب با حسین است

این جا دقایق با تأنی پی سپارند                             چون نقطه ی عطفی برای روزگارند

این لحظه ها دارای ارج بی شمارند                                    تا حشر در تاریخ دوران آشکارند

یادآور ایثار فخر نشئتین است                                این آخرین دیدار زینب با حسین است

در خیمه ها برپا فغان شور و شین است                   این آخرین دیدار زینب با حسین است

این جا دو رکن نهضت خون و اسارت                   دارند بر هر نکته ی لازم اشارت

بر زینب کبری رسد حکم اسارت                         یعنی برد پیغام خون را با مهارت

جایی که زور و زر دو قطب حاکمین است             این آخرین دیدار زینب با حسین است

در خیمه ها برپا فغان شور و شین است                   این آخرین دیدار زینب با حسین است

این نکته را آرام می گوید به خواهر                                   زینب برایم کهنه پیراهن بیاور

خواهم که پوشم زیر پیراهن به پیکر                      چون می کند عریان تنم خصم ستمگر

بر پیکرم این کهنه جامه زیب و زین است               این آخرین دیدار زینب با حسین است

در خیمه ها برپا فغان شور و شین است                   این آخرین دیدار زینب با حسین است

خواهر پس از قتلم تو پی گیر قیامی                                   مأمور بر صبر و رسول این پیامی

برنامه گردان اسارت تا به شامی                            از سوی من مسئول این امر و مقامی

نقش تو در تکمیل نهضت فرض عین است             این آخرین دیدار زینب با حسین است

در خیمه ها برپا فغان شور و شین است                   این آخرین دیدار زینب با حسین است

در حفظ دین باید ز جان و سر گذشتن                  از قاسم و عباس و از اکبر گذشتن

از جمله هستی در ره داور گذشتن                         حتی ز طفلی چون علی اصغر گذشتن

ایثار سر در حفظ دین اجرای دین است                  این آخرین دیدار زینب با حسین است

در خیمه ها برپا فغان شور و شین است                   این آخرین دیدار زینب با حسین است

خواهر اسیری می رود منزل به منزل                                   بازوی تان بندند بر قید صلاصل

رأسم فراز نی چو  بینی در مقابل                           با ناله می کوبی سرت بر چوب محمل

باری چو دیدی رأس پاکم بر سنین است                این آخرین دیدار زینب با حسین است

در خیمه ها برپا فغان شور و شین است                   این آخرین دیدار زینب با حسین است

صبر تو خواهر با شهادت هم تراز است                  تکمیل نهضت را شکیبایی نیاز است

خواهر اسیری رفتنت آینده ساز است                     در این قیام خون اسارت امتیاز است

در دادن تن بر بلا بینی و بین است                         این آخرین دیدار زینب با حسین است

در خیمه ها برپا فغان شور و شین است                   این آخرین دیدار زینب با حسین است

خواهر تو فرزند امیرالمومنینی                                در خطبه دارای بیانی آتشینی

خود بر صدورانقلاب من امینی                              حاشا که ناحق بینی و ساکت نشینی

چون خون زهرا در عروق زینبین است                   این آخرین دیدار زینب با حسین است

در خیمه ها برپا فغان شور و شین است                   این آخرین دیدار زینب با حسین است

شاعر: عبدالحسین عتیق بهبهانی

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ خرداد ۹۶ ، ۱۱:۱۳
ابوعمار حسین زاده

کربلا نیروی حق با قدرت ایمان رسید

کربلا نیروی حق با قدرت ایمان رسید

با کلید فتح خیبر لشکر قرآن رسید

کربلا نیروی حق با قدرت ایمان رسید

لشکر روح خدا برکف گرفته جان خویش              تا بجا آرند با معبود خود پیمان خویش

از پی ایثار جان در مقدم جانان خویش                   جیش قرآن صف به صف چون ضیغم غران رسید

کربلا نیروی حق با قدرت ایمان رسید

از بسیج و ارتش و رزم آوران پاسدار                     جمله با رای متین و گام های استوار

تا برآرد از سپاه بعثی بی دین دمار                         جوشن ایمان به تن در عرصه ی میدان رسید

کربلا نیروی حق با قدرت ایمان رسید

قدرت رزمندگان پشت ستمگر را شکست               سد مین و خندق صدام کافر را شکست

بار دیگر مرتضی دیوار خیبر را شکست                  نغمه ی تکبیرشان بر تارم کیهان رسید

کربلا نیروی حق با قدرت ایمان رسید

مژده ای اسلامیان روز رهایی می رسد                    مسلمین را مژده ی فتح نهایی می رسد

بانگ عشق از عاشقان کربلایی می رسد                وقت پیروزی حق بر لشکر شیطان رسید

کربلا نیروی حق با قدرت ایمان رسید

مژده ای رزم آوران وقت وصال یار شد                  زائران کربلا را  موسم دیدار شد

وقت نابودی جیش بعثی خونخوار شد                    موسم دیدارتان با دلبر جانان رسید

کربلا نیروی حق با قدرت ایمان رسید

کربلا باشد کلید قدس در دامان تو                                    رمز سامان سپاه حق بود سامان تو

غم مخور چون از برای یاری خوبان تو                   لشکر حق با لوای نصرت رحمان رسید

کربلا نیروی حق با قدرت ایمان رسید

پیش ای رزم آوران هنگامه ی جنگ است و جنگ عرصه بر صدام از نیرویتان تنگ است و تنگ

چون کلوخ انداز را پاداششان سنگ است و سنگ   حال وقت انتقام از خصم بی ایمان رسید

کربلا نیروی حق با قدرت ایمان رسید

پیش ای یاوران وقت شکست دشمن است              روز پیروزی حق بر لشکر اهریمن است

از شکوه و قدرتان چشم جهانی روشن است                       آفرین بر جانتان از حضرت سبحان رسید

کربلا نیروی حق با قدرت ایمان رسید

شاعر: حاج حبیب الله معلمی

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ خرداد ۹۶ ، ۱۱:۰۴
ابوعمار حسین زاده

ای سرور لب تشنگان بابا حسین جان تشنه ام

رفته ز تن تاب و توان بابا حسین جان تشنه ام


بابا لبانم از عطش در کام من خشکیده است

قلب علی اکبرت چون آهن تفتیده است

شوق ملاقات خدا بر جان من تابیده است

ای پیشوای عاشقان بابا حسین جان تشنه ام


گرما و ثقل اسلحه بابا دهد آزار من

ایجاد کرده مانعی در صحنه ی پیکار من

ریزد گلاب از کاکلم بر چهره ی گلنار من

پژمرده شد این ارغوان بابا حسین جان تشنه ام


از مرحمت دریاب این شیر شجاعت جوی را

با جرعه آبی تازه کن باز این گل شب بوی را

سیراب جام عشق کن سرگشته ی این کوی را

لعل لبم شد زعفران بابا حسین جان تشنه ام


از خواهش آن نور دو عین قلب حسین افسرده شد

آلاله ی گلزار دین زین ماجرا افسرده شد

از دست دنیای دنی آن روح پاک آزرده شد

می گفت آنم شیرین زبان بابا حسین جان تشنه ام


بگشود حسین آغوش جان بگرفت اکبر را به بر

لب بر لب خشک پسر بنهاد از رأفت پدر

شرمنده شد چون دید علی لب های بابا خشک تر

از دیده شد اشکش روان بابا حسین جان تشنه ام


لب های خشک باب را از سوز دل بوسید و رفت

وقت وداع آخرین آن مه جبین نالید و رفت

تا خود به دشت کربلا جام بلا نوشید و رفت

می گفت آن رعنا جوان بابا حسین جان تشنه ام


چون حیدر صفدر علی بر لشکر کفار زد

بر گردن گردنکشان با تیغ آتشبار زد

بر خرمن جان عدو آتش در آن پیکار زد

رویش به باب مهربان بابا حسین جان تشنه ام

آخر ز تیغ اشقیا فرق سرش در هم شکست

سنگ حوادث گوهر پیغمبر خاتم شکست

قلب معلمی از این غم با همه عالم شکست

می گفت علی می داد جان بابا حسین جان تشنه ام

شاعر: حاج حبیب الله معلمی


موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ خرداد ۹۶ ، ۰۱:۵۹
ابوعمار حسین زاده

تا رایتی ز خون به صف نینوا زدند                             جان بر کفان دشت بلا را ندا زدند

زد نعره ی کوس عشق به خیل حسینیان           عشاق جان گذشته نفیر وفا زدند

برداشت میر قافله چون بانگ الرحیل                جمعی ز شوق نغمه ی روحی فدا زدند

آنان که با ندای الست بربکم                          پیمان عشق بسته و قالوابلی زدند

بهر بقای مکتب و برپایی نماز                         جانها به کف گرفته به موج بلا زدند

کردند در برابر ظلم و ستم قیام                      مردانه خویش را به صف اشقیا زدند

خون را به پای گلبن اسلام ریختند                  گلبانگ جاودانه به ملک بقا زدند

جمعی نثار کرده سر خود به راه دوست             زآن سرفراز گشته چو بر نیزه ها زدند

بعضی به راه حق ز بدن دستشان جدا               از شوق جان میانه ی خون دست و پا زدند

یک دسته سر شکافته و پاره پاره تن                بر چهره خون برای رضای خدا زدند

طفلی نموده سپر،حلق نازنین                         تیر سه شعبه بر گلویش از جفا زدند

در پیشگاه دوست،حسین در سجود خون           بد سیرتان سرش ز ستم از قفا زدند

بر چهره ی چو گلبرگ کودکان او                    سیلی ز کینه طایفه ی بی حیا زدند

بر خیمه گاهش آتش ظلم و ستم رسید            گویی شرر به سینه ی خیرالنساء زدند

در لرزه عرش کبریا باشد از این ماتم عظیم                  بانگ عزا به صفحه ی ارض و سما زدند

افلاکیان به سینه زنان حوریان ملول                   از سوز درد نعره ی یوم العزا زدند

از جن و انس ناله برآمد معلمی                      همچو تو دست بر سر خود با نوا زدند

شاعر:حاج حبیب الله معلمی

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ خرداد ۹۶ ، ۰۱:۵۲
ابوعمار حسین زاده

آدرس کانال نوحه های حاج صادق آهنگران در جنگ تحمیلی در تلگرام

https://telegram.me/ahangaransadegh

@ahangaransadegh

آدرس کانال اشعار حاج حبیب الله معلمی در تلگرام

https://telegram.me/habibollahmoallemi

habibollahmoallemi@


آدرس کانال نوحه های کربلایی حسین فخری در تلگرام

https://telegram.me/fakhrihossein

fakhrihossein@


موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ خرداد ۹۶ ، ۰۱:۲۴
ابوعمار حسین زاده