یا فاطمه سر بردار من زینب نالانم
در سوگ تو ای مادر افسرده و نالانم
یا فاطمه سر بردار من زینب نالانم
در جبهه ی دین حق ای دختر پیغمبر بس ظلم و ستم دیدی هم رنج و بلا مادر
آگه ز زمان بودی ای رایحه ی کوثر ای ماه علی مادر از هجر تو گریانم
یا فاطمه سر بردار من زینب نالانم
فرموده رسول الله تو ام ابیهایی زد بوسه به دستت چون صدیقه ی کبرایی
بنگر حسنینت را افسرده ز تنهایی هم مونس جان بودی هم نور دو چشمانم
یا فاطمه سر بردار من زینب نالانم
یکتا به زمان بودی از جمله زنان برتر بعد از تو عزیزانت گیرند که را در بر
گر چشمه ی احسانت جاری نشود دیگر مادر که دهد تسکین این سینه ی سوزانم
یا فاطمه سر بردار من زینب نالانم
در یاری مولایت بس رنج و بلا دیدی این درد و مصیبت را از بهر خدا دیدی
با مهر و وفا بودی بس جور و جفا دیدی ای عالمه ی دوران حکمت ز تو خواهانم
یا فاطمه سر بردار من زینب نالانم
در شعب ابی طالب مامت به خدا پیوست چون داغ پدر دیدی سوزی به دلت بنشست
شد گریه مرام تو زآن سرو قدت بشکست آن خانه ی احزان آتش زده بر جانم
یا فاطمه سر بردار من زینب نالانم
فرموده بدی مادر بر باب وفادارم حاجتی علی مولا از محضرتان دارم
پنهان بنما خاکم در نیمه شب تارم از داغ غم هجرت چون مرغ نوا خوانم
یا فاطمه سر بردار من زینب نالانم
روزی که تو فرمودی دارند اذان برپا بشنید بلال آن دم امر تو نمود اجرا
تا بار دگر مادر یادآوری از بابا زان صحنه ی جانفرسا در ناله و افغانم
یا فاطمه سر بردار من زینب نالانم
بشکست عدو پهلو آن قامت رعنایت از سیلی بدخواهان نیلی رخ زیبایت
این اجر رسالت کرد خون در دل بابایت در مرگ تو خون گریم با محسن بی جانم
یا فاطمه سر بردار من زینب نالانم
شاعر: غلامعلی رجایی
