روضه ی اربعین حسینی آمده کاروانی به دشت قاضریه
دانلود روضه ی اربعین حسینی نوحه ی آمده کاروانی به دشت قاضریه
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا اباعبدالله
السلام علیک یا اباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک علیک منی سلام الله ابدا ما بقیت و بقی اللیل و النهار و لا جعله الله آخر العهد منی لزیارتکم
السلام علی الحسین
و علی علی بن الحسین
و علی اولاد الحسین
و علی اصحاب الحسین
به کربلای تو یک کاروان دل آوردم
زبانحال حضرت زینب است بر مزار حسین بن علی
به کربلای تو یک کاروان دل آوردم
امانتی که تو دادی به منزل آوردم
حسین حسین
به کربلای تو یک کاروان دل آوردم
امانتی که تو دادی به منزل آوردم
هزار بار به دریای غم فرو رفتم
که چند دُرّ یتیمت به ساحل آوردم
حسین
کبوتران حرم را ز چنگ صیادان
نجات داده و چون مرغ بسمل آوردم
بجز رقیه که از پا فتاد پیش سرت
تمام اهل حرم را به منزل آوردم
شرمنده است از اینکه دختر سه ساله ی حسین را همراه خود نیاورده به کربلا
شبی به محفل ویران ما سرت شد شمع
حدیث ها من از آن شمع و محفل آوردم
گواه عشق خودم با تو ای حسین عزیز
نشانه ای به سر از چوب محمل آوردم
گزارش سوزم از دل شکسته بپرس
که از سفر خبر فتح کامل آوردم
حسین
به جرم اینکه سرت را به نوک نی کردند
ببین چه بر سر حکام باطل آوردم
اگر به سلسله بستند بازوی ما را
حیات خصم تو را در سلاسل آوردم
نظر به جسم کبودم فکن که دریابی
اربعین گذشت حسین زهرا دلها می سوزد برای کربلای تو
حسین زهرا مدتهاست پشت دروازه ی کربلا این بسیجی ها ورد زبانشان حسین حسینه.
آقا مولا کی درهای کربلا رو به روی این رزمنده ها باز می کنی تا این دسته جات این بسیجی ها این هیئت ها بیان کنار مشبک های ضریح تو یک دست رو بر مشبک ها بگیرن پیشانی رو تکیه بدن بر مشبک ها با دست دیگر به سر و سینه ی خود بزنن بگن حسین حسین حسین
نظر به جسم کبودم فکن که دریابی
تنی رها شده از چنگ قاتل آوردم
چهل روز است حسین
چهل روز است اهل بیتو دربدر در صحرا و کوچه ها و خیابان های کوفه و شام می گردن چهل روز است نشان مردمان شده اند
چهل روز است گلگون گشته ها
با این ناله هات دعایی بکن برای رزمندگان در سنگر .
در یک سنگر کوچک یک سنگر با صفا چهار یه نفر یا پنج نفر به دور هم نشسته اند در خط مقدم جبهه یا در پاسگاه های آبی چهار یا پنج یا شش نفر نشسته اند فانوسی یا شمعی رو در مقابل خود گذاشته اند این شبها برای حسین عزاداری می کنن.
ورد زبانشان حسین حسینه.زیارت کربلاست. که حسین عزیز ما منتظر آن ساعت هستیم که خود رو در حرم تو ببینیم
چهل روز است گلگون گشته ها
به خون پاک فرزندان زهرا
چهل روز است خاموش است خاموش
چراغ کاروان آل طاها
چهل روز است می سوزد سکینه
دل بشکسته اش از داغ بابا
چهل روز است اطفال حسینم
یتیم و دربدر در دشت و صحرا
چهل روز است که از داغ حسینش
پریده رنگ از رخسار زهرا
چهل روز است گشته ورد زینب
حسینم وا حسینم وا حسینا
حسینم وا حسینم وا حسینا
حسینم وا حسینم وا حسینا
حسینم وا حسینم وا حسینا
آمده کاروانی به دشت قاضریه
تا که کند ناله با جابر و با عطیه
آمده کاروانی به دشت قاضریه
تا که کند ناله با جابر و با عطیه
قافله ای سیه پوش محنت و غم کشیده
ز شام غم فزا در کرببلا رسیده
قبر حسین بشوید ز اشک هر دو دیده
این کاروان بود از آل محمدیه
آمده کاروانی به دشت قاضریه
تا که کند ناله با جابر و با عطیه
درای کاروانش فغان و شور و شین است
صدایشان بلند است حسین حسین حسین است
گوش فلک کر از این ناله به عالمین است
که خود بپا بود از عترت هاشمیه
آمده کاروانی به دشت قاضریه
تا که کند ناله با جابر و با عطیه
گفته عطیه جابر که از طریق احسان
مرا ببر به سوی قبر حسین عطشان
تا که کنم زیارت من آن عزیز سبحان
فغان زنم ز جور و ظلم بنی امیه
آمده کاروانی به دشت قاضریه
تا که کند ناله با جابر و با عطیه
کنم طواف قبر حجت حق حسینم
اشک الم ببارم ز هجرش از دو عینم
زنم به سینه و سر ز داغ او یدینم
جای نبی ببویم گلهای فاطمیه
آمده کاروانی به دشت قاضریه
تا که کند ناله با جابر و با عطیه
ندای کاروانی بشنیده کز ره دور
آید به سوی قبر قربانیان عاشور
نوای غم فزایش بودی چو نفخه ی صور
کردی یقین که باشند اصحاب حیدریه
آمده کاروانی به دشت قاضریه
تا که کند ناله با جابر و با عطیه
هر کس سراغ قبری بگرفت و زد به سینه
زینب گرفته در بر قبر مه مدینه
خون می گریسته می گفت آن بانوی حزینه
کای نور دیدگان خیز بنگر بر این بلیه
آمده کاروانی به دشت قاضریه
تا که کند ناله با جابر و با عطیه
برخیز کآمدم من بر کوی تو سرانجام
همراه عابدینت ای رهبر نکونام
دارم دلی پرآذر کاندر خرابه ی شام
جان داده در کنار رأست اخا رقیه
آمده کاروانی به دشت قاضریه
تا که کند ناله با جابر و با عطیه
یا رب به حق خون این شاهدان مطلق
حق رسول سرمد آن صادق المصدق
از فیض اربعین کن این جمع را موفق
بنما مصون تو ما را از شر دنیویه
آمده کاروانی به دشت قاضریه
تا که کند ناله با جابر و با عطیه
الهی به محمد الهی به محمد
الهی به محمد الهی به محمد
الهی بِنَبیّ عَرَبیٍّ وَ رَسولٍ مَدَنی
وَ أَخیهِ أَسَدِ اللهِ مُسَمّا بِعَلی
الهی به محمد
الهی به محمد الهی به محمد
وَ بِزَهراءَ بَتولٍ وَ بِأُمٍّ وَلَدَتها
وَ بِسَبطَیهِ وَ شِبلَیهِ هُما نَجلْ زَکیٍّ
وَ بِسَجّادِ وَ بِالْباقِرِ وَ اْلصّادِقِ حَقّا
وَ بِموسی وَ عَلیٍّ وَ تَقیٍّ وَ نَقی الهی به محمد
الهی به محمد الهی به محمد
وَ بِذِی الْعَسکَرِ وَ الْحُجَّةِ الْقائِمِ بِالْحَق
أَلَّذی یَضرِبُ بِالسَّیفِ بِحُکمٍ أَزَلی
الهی به محمد
أَجب الْآنَ دُعانا، وَ تَرَحَّم فقرانا
واقض حاجاتنا یا خیر دلیل و معین
الهی به محمد
الهی به محمد الهی به محمد
الهی به محمد الهی به محمد
