کربلا نیروی حق با قدرت ایمان رسید

کربلا نیروی حق با قدرت ایمان رسید

کربلا نیروی حق با قدرت ایمان رسید

با کلید فتح خیبر لشکر قرآن رسید

کربلا نیروی حق با قدرت ایمان رسید

لشکر روح خدا برکف گرفته جان خویش              تا بجا آرند با معبود خود پیمان خویش

از پی ایثار جان در مقدم جانان خویش                   جیش قرآن صف به صف چون ضیغم غران رسید

کربلا نیروی حق با قدرت ایمان رسید

از بسیج و ارتش و رزم آوران پاسدار                     جمله با رای متین و گام های استوار

تا برآرد از سپاه بعثی بی دین دمار                         جوشن ایمان به تن در عرصه ی میدان رسید

کربلا نیروی حق با قدرت ایمان رسید

قدرت رزمندگان پشت ستمگر را شکست               سد مین و خندق صدام کافر را شکست

بار دیگر مرتضی دیوار خیبر را شکست                  نغمه ی تکبیرشان بر تارم کیهان رسید

کربلا نیروی حق با قدرت ایمان رسید

مژده ای اسلامیان روز رهایی می رسد                    مسلمین را مژده ی فتح نهایی می رسد

بانگ عشق از عاشقان کربلایی می رسد                وقت پیروزی حق بر لشکر شیطان رسید

کربلا نیروی حق با قدرت ایمان رسید

مژده ای رزم آوران وقت وصال یار شد                  زائران کربلا را  موسم دیدار شد

وقت نابودی جیش بعثی خونخوار شد                    موسم دیدارتان با دلبر جانان رسید

کربلا نیروی حق با قدرت ایمان رسید

کربلا باشد کلید قدس در دامان تو                                    رمز سامان سپاه حق بود سامان تو

غم مخور چون از برای یاری خوبان تو                   لشکر حق با لوای نصرت رحمان رسید

کربلا نیروی حق با قدرت ایمان رسید

پیش ای رزم آوران هنگامه ی جنگ است و جنگ عرصه بر صدام از نیرویتان تنگ است و تنگ

چون کلوخ انداز را پاداششان سنگ است و سنگ   حال وقت انتقام از خصم بی ایمان رسید

کربلا نیروی حق با قدرت ایمان رسید

پیش ای یاوران وقت شکست دشمن است              روز پیروزی حق بر لشکر اهریمن است

از شکوه و قدرتان چشم جهانی روشن است                       آفرین بر جانتان از حضرت سبحان رسید

کربلا نیروی حق با قدرت ایمان رسید

شاعر: حاج حبیب الله معلمی

تا رایتی زخون به صف نینوا زدند

تا رایتی ز خون به صف نینوا زدند                             جان بر کفان دشت بلا را ندا زدند

زد نعره ی کوس عشق به خیل حسینیان           عشاق جان گذشته نفیر وفا زدند

برداشت میر قافله چون بانگ الرحیل                جمعی ز شوق نغمه ی روحی فدا زدند

آنان که با ندای الست بربکم                          پیمان عشق بسته و قالوابلی زدند

بهر بقای مکتب و برپایی نماز                         جانها به کف گرفته به موج بلا زدند

کردند در برابر ظلم و ستم قیام                      مردانه خویش را به صف اشقیا زدند

خون را به پای گلبن اسلام ریختند                  گلبانگ جاودانه به ملک بقا زدند

جمعی نثار کرده سر خود به راه دوست             زآن سرفراز گشته چو بر نیزه ها زدند

بعضی به راه حق ز بدن دستشان جدا               از شوق جان میانه ی خون دست و پا زدند

یک دسته سر شکافته و پاره پاره تن                بر چهره خون برای رضای خدا زدند

طفلی نموده سپر،حلق نازنین                         تیر سه شعبه بر گلویش از جفا زدند

در پیشگاه دوست،حسین در سجود خون           بد سیرتان سرش ز ستم از قفا زدند

بر چهره ی چو گلبرگ کودکان او                    سیلی ز کینه طایفه ی بی حیا زدند

بر خیمه گاهش آتش ظلم و ستم رسید            گویی شرر به سینه ی خیرالنساء زدند

در لرزه عرش کبریا باشد از این ماتم عظیم                  بانگ عزا به صفحه ی ارض و سما زدند

افلاکیان به سینه زنان حوریان ملول                   از سوز درد نعره ی یوم العزا زدند

از جن و انس ناله برآمد معلمی                      همچو تو دست بر سر خود با نوا زدند

شاعر:حاج حبیب الله معلمی