شش ماهه ی جانبازم من سرباز سرافرازم من سرباز سرافرازم من

شش ماهه ی جانبازم من    سرباز سرافرازم من           سرباز سرافرازم من

شش ماهه ی جانبازم من          سرباز سرافرازم من        سرباز سرافرازم من

شش ماهه ی جانبازم من    سرباز سرافرازم من           سرباز سرافرازم من

گر تشنه ی شیرم بابا                   با اینکه صغیرم بابا

مشمار حقیرم بابا               سرباز دلیرم بابا

با کودکی اندر میدان            با کودکی اندر میدان            هنگامه بپا سازم من

شش ماهه ی جانبازم من          سرباز سرافرازم من        سرباز سرافرازم من

گفتی تو چو هل من ناصر     آوای تو را بشنیدم

در یاریت ای بی یاور            بی تاب و توان گردیدم

از جمله فداکارانت               کوچک تر و طنازم من

شش ماهه ی جانبازم من          سرباز سرافرازم من        سرباز سرافرازم من

چون رفتن سوی میدان        با کودکیم نتوانم

بابا بکشم در آغوش            بر همره خود میدانم

شد دست حسینم مرکب     شد دست حسینم مرکب     بر عرش همی تازم من

شش ماهه ی جانبازم من          سرباز سرافرازم من        سرباز سرافرازم من

قابل اگرم می دانی             کن هدیه بر جانانم

تا جان و تن کوچک را           جانانه کنم قربانت

گر کودک بی مقدارم            گر کودک بی مقدارم            خود عاشق و جانبازم من

شش ماهه ی جانبازم من          سرباز سرافرازم من        سرباز سرافرازم من

بابا ببرم همراهت               هرچند که کودک باشم

تا شمع جمالت را من          پروانه ی کوچک باشم

سر بر سر کوی جانان                   سر بر سر کوی جانان                   مردانه بیندازم من

شش ماهه ی جانبازم من          سرباز سرافرازم من        سرباز سرافرازم من

سالار همه عشاقی            سر حلقه ی جانبازانی

من تشنه لبم در خیمه         لب تشنه تو در میدانی

گر کودک بی مقدارم            گر کودک بی مقدارم            خود عاشق و جانبازم من

شش ماهه ی جانبازم من          سرباز سرافرازم من        سرباز سرافرازم من

خونین جگری از داغ             مرگ علی اکبر داری

بشکسته دلی از هجر                   عباس دلاور داری

گلگون سر و رویت بابا                   گلگون سر و رویت بابا                   از خون گلو سازم من

شش ماهه ی جانبازم من          سرباز سرافرازم من        سرباز سرافرازم من

این اصغر بی شیرت را گر لایق جانان دانی  بر جانب قربانگاهم تکمیل نما قربانی

تا پرچم مظلومی را             تا پرچم مظلومی را             بهر تو برافرازم من

شش ماهه ی جانبازم من          سرباز سرافرازم من        سرباز سرافرازم من

با خون گلوی معصوم            کن گلبن دین را سیراب

از شوق شهادت باشد         این طفل صغیرت سیراب

در راه خدا می خواهم                   در راه خدا می خواهم                   جان و سر و تن بازم من

شش ماهه ی جانبازم من          سرباز سرافرازم من        سرباز سرافرازم من

چون شهد شهادت نوشم     قندافه ی خونینم را

بگذار به روی دستان           بر اهل دو عالم بنما

زین غصه سرشکی خونین    از دیده معلم ریزد

در عرصه ی محشر فردا       بر دامن تو آویزد

بر جمله عزادارانت              بر جمله عزادارانت              بابا نظر اندازم من

شش ماهه ی جانبازم من          سرباز سرافرازم من        سرباز سرافرازم من

شاعر: حاج حبیب الله معلمی