یا رب تو ز حالم با خبری یا رب تو ز حالم با خبری مهمان توأم فرما نظری مهمان توأم فرما نظری

یا مَنْ بِیَدِهِ ناصِیَتى یا عَلیماً بِضُرّى وَ مَسْکَنَتى یا خَبیراً بِفَقْرى وَ فاقَتى یا رَبِّ یا رَبِّ یا رَبِّ (همه)

به ظلمت ز نور خدا می گریزی                                               تو لب تشنه زِ آب بقا می گریزی

زِ مادر بود مهربان تر خدایت                                                  تو جاهل به قهر از خدا می گریزی

به قرآن ندایت کند رب سبحان                                               چرا بی جهت زین صدا می گریزی

خدا خوانَدَت تا عطایت نماید                                                  تو ای بینوا از عطا می گریزی

به هر جا روی سایه ی لطف او هست                                        زِ دنبالت آید کجا می گریزی

اگر می گریزی زِ بیگانه بُگریز

(ای بنده ی گنهکار- ای بنده ی گنهکار  شاید در این ماه مبارک رمضان آنقدر گناه کنیم که این نماز ما که هفتاد نماز حساب می شود به درگاه خدا قبول نشود. شاید این آیه ی قرآنی که می خونیم به جای اینکه ختم قرآنی برا ما بنویسن قرآن ما رو لعن کنه با این گناهمون  بیا این شب جمعه رو راست باشیم با خدا. اقرار به گناهانمون کنیم خدا خیلی مهربونه خدا خیلی مهربونه عنایت می کنه به جمع گنهکار

اگر می گریزی زِ بیگانه بُگریز                                                 چرا دیگر از آشنا می گریزی

سراپای دردی و محتاج درمان                                                چرا از طبیب و دوا می گریزی

شفای تو در بارگاه حسین است(یا اباعبدالله- یا اباعبدالله(

شفای تو در بارگاه حسین است                                               کجا آخر از این سرا می گریزی

اگه می خوای به زیر آوارها بری این جوانها این پیرزن ها این بچه ها رو ببینی گریه کنی بگم برای حسین گریه کن زیر سم اسبان بود پامال سم اسبان بود بدن پاره پاره شد.اگر می خوای برای کودکان گریه کنی که زیر آوار موندن بیا برای علی اصغر حسین گریه کن که در دست بابا خون از گلوی مبارک سرازیر شد. در دست بابا جان داد. اگر می خوای برای این لب تشنه ها که در این ماه مبارک زیر آوار قرار گرفتن گریه کنی بیا برای روزه داری گریه کن که در آفتاب سوزان عزیزان خود رو از دست داده بود جنازه های عزیزان رو حمل کرده بود به خیمه ها رسونده در روایت آمده لب ها آنقدر خشکیده بود که زخم شده بود هوای گرم سوزان بود لب تشنه بود. نگاهی به خیام می کرد عزیزانشو به یاد می آورد که بعد از شهادت خودش کجا می برندشون آواره ی شهرها میشن در مجلس ابن زیاد میرن در مجلس یزید میرن این لبِ تشنه عازم میدان بود نگاهی به جنازه های عزیزان که غرق خون روی زمین افتاده به یاد ابالفضلش موند چگونه این بدن مقاومت داره در مقابل ددشمن بایستده بیا ای رزمنده. بیا ای داغ دیده ها این استقامت رو از فرمانده مون حسین یاد بگیریم.با اون لبِ تشنه با اون همه داغ جوان دیده عازم میدان شد رشادت به خرج داد دشمن رو از پا در آورد تا شربت شهادت نوشید. به من و تو بگه استقامت کن در مقابل دشمن. تا آخرین نفس مقابله کن با دشمن. اگر بدنت زیر گلوله ها بره اگر بدنت زیر خروارها سنگ بره. اگر بدن بی دست و پاتو از جبهه بیارن ای مادر اگر تمام عزیزانتو بکشن ای پدر اگر تمام عزیزانتو به شهادت برسونن مثل حسین مثاومت کن یا اباعبدالله دست ما گیر دست ما گیر.

می خوام بگم خدا شب جمعه با دلی گرفته آمدم می گم به خدا شب جمعه ست خبرها رو شنیده ام با دلی گرفته آمدم. آخه خدا هر وقت من گرفتاری پیدا می کنم سراغ تو میام آخه خدا هر وقت مصیبتی به من وارد میشه سراغ تو میام.می خوام عرض کنم خدا بلاها زیاد شده.خدا مصیبت ها زیاد شده به جز تو کسی رو نداریم ما در خونه ش بریم خدا این جمعی که امشب در این اردوگاه حسین اومدن با چشمی گریون در مقابل تو نشستن همدرد خونواده های شهدایی هستن که عزیزانشون هنوز زیر آوار مونده بچه هاشون هنوز زیر آوار موندن .عزیزاشون زیر آوار موندن خدا این جمعی که اومده در این ماه مبارک اومده آخه این ماه مبارک با ماه ها و روزهایی دیگه  فرق میکنه امید بیشتری به استجابت دعا دارن این جمع. خدا این ماه مبارک زبان روزه لب تشنه زیر آوار رفتن خدا دعاهای این بازماندگان شهدا رو باید امشب اجابت کنی خدا ما به دنیا فهمانده ایم که برای خدا قیام کرده ایم. خدا ما به دنیای کافران فهمانده ایم که به شما اتکایی نداریم. فقط به خدایمان اتکا داریم خدا حالا ما رو شرمنده نکنی همه ی دنیا با ما در جنگه خدا فقط تو رو داریم  افتخار ما بر اینه که تو رو داریم خدا اگر جمع گنهکاری هستیم ولی امید به تو داریم ماه رمضانه عزیزا دلها آماده ست تا دعا بخونیم دلها آماده ست تا با خدا مناجات کنیم ولی خدا این همه بلا نازل شده یه بلای عظیم تری هست می خوام عرض کنم.به خدا بگم خدا این بلا عظیم تر از این موشک هاست این معصیت های ماست این گناهان ماست این دور شدن ما از تو است خدا در این ماه مبارک تو باید توجه کنی فرمودی اگر مریض باشی در سفر باشی پیر کهنسال باشی من روزه رو از تو نمی خوام حالا عرض می کنم خدا وقتی که مرو از این عالم بردی مریضم طاقت ندارم خدا اگر در این دنیا به حالت کسالت من توجه کردی وقتی از این عالم میرم خدا من ضعیف ترم خسته ترم خدا جایی ندارم مرو بیامرز خدا وقتی من ضعیف من بنده داخل قبر می شم خدا کسی رو ندارم به که رو کنم جز تو فقط تو باید نظر کنی به من به این بدن ضعیف من خدا ما قدرت کشیدن عذاب تو رو نداریم این ماه مبارک رمضان باید عنایتی کنی خدا دست هایمان به سوی توست عزیزا بدونید چه بد عاقبتی ست بد عاقبت چه کسی ست آن کسی ست این ماه مبارک بگذرد آمرزیده نشود این روایت است گوش کنیم امشب مبادا این ماه بگذرد و ما آمرزیده نشیم.

 

یا رب تو زحالم با خبری یا رب تو زحالم با خبری                         مهمان توأم فرما نظری مهمان توام فرما نظری

یا رب تو ز حالم با خبری یا رب تو ز حالم با خبری                             مهمان توأم فرما نظری مهمان توأم فرما نظری

در ماه خدا با سوز دعا در ماه خدا با سوز دعا                               خواهم ز گناهم درگذری خواهم ز گناهم درگذری

یا رب تو ز حالم با خبری یا رب تو ز حالم با خبری                             مهمان توأم فرما نظری مهمان توأم فرما نظری

گر مُجرِم و سرافکنده منم                                                     بخشنده تویی شرمنده منم

بر لشکر حق رزمنده منم                                                       شو حافظ من از هر خطری مهمان توأم فرما نظری

یا رب تو ز حالم با خبری یا رب تو ز حالم با خبری                             مهمان توأم فرما نظری مهمان توأم فرما نظری

سرباز امام بت شکنم                                                            در کوی شهیدان شد وطنم

عشقت زده بر گردن رَسَنم عشقت زده بر گردن رَسَنم                    تو روح مناجات سحری مهمان توام فرما نظری

یا رب تو ز حالم با خبری یا رب تو ز حالم با خبری                             مهمان توأم فرما نظری مهمان توأم فرما نظری

در جبهه ی رحمت آمده ام                                                    جویای حقیقت آمده ام

با عشق شهادت آمده ام با عشق شهادت آمده ام                           نی راحله نی توش سفری مهمان توام فرما نظری

یا رب تو ز حالم با خبری یا رب تو ز حالم با خبری                             مهمان توأم فرما نظری مهمان توأم فرما نظری

در ماه عبادت در رمضان                                                       دل سوخته ای بی نام و نشان

در جبهه ی ایمان گشته روان در جبهه ی ایمان گشته روان             شاید که به این مسکین نگری مهمان توام فرما نظری

یا رب تو ز حالم با خبری یا رب تو ز حالم با خبری                             مهمان توأم فرما نظری مهمان توأم فرما نظری

با لشکر قرآن هم سفرم                                                         در سنگر ایمان مستقرم

در ذکر خدا شب تا سحرم  در ذکر خدا شب تا سحرم                     در جبهه نمایم جان سپری مهمان توام فرما نظری

یا رب تو ز حالم با خبری یا رب تو ز حالم با خبری                             مهمان توأم فرما نظری مهمان توأم فرما نظری

ماهی که علی گردیده شهید                                                   ماهی که همه نصر  است و امید

لطفی که نمایم نامه سفید لطفی که نمایم نامه سفید                     وای ار نتوان بینم ثمری مهمان توام فرما نظری

یا رب تو ز حالم با خبری یا رب تو ز حالم با خبری                             مهمان توأم فرما نظری مهمان توأم فرما نظری

تا می شنوم از روح خدا                                                        آوای صلا در اوج بلا

هرگز ننمایم جبهه رها هرگز ننمایم جبهه رها                              تا از شهدا جویم خبری مهمان توام فرما نظری

یا رب تو ز حالم با خبری یا رب تو ز حالم با خبری                             مهمان توأم فرما نظری مهمان توأم فرما نظری

یابن الحسن عجل علی ظهورک

یابن الحسن عجل علی ظهورک

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار

السلام ای دیار هویزه گلشن و لاله زار هویزه

دانلود نوحه ی السلام ای دیار هویزه گلشن و لاله زار هویزه

السلام ای دیار هویزه                                                           گلشن و لاله زار هویزه

السلام ای دیار هویزه                                                                           گلشن و لاله زار هویزه

دسته هایی ز خونین شقایق                                                   خفته اندر کنار هویزه

السلام ای دیار هویزه                                                                           گلشن و لاله زار هویزه

سرفرازان جاوید اسلام                                                          باعث افتخار هویزه

السلام ای دیار هویزه                                                                           گلشن و لاله زار هویزه

بوی عطر شهیدان رسد از                                                      دامن رهگذار هویزه

السلام ای دیار هویزه                                                                           گلشن و لاله زار هویزه

از فلق گل ملائک بپاشند                                                      دائماً بر دیار هویزه

السلام ای دیار هویزه                                                                           گلشن و لاله زار هویزه

کربلا را نماید تداعی                                                            دشت از خون نگار هویزه

السلام ای دیار هویزه                                                                           گلشن و لاله زار هویزه

 

 

اسلام اگر بیند خطر جان را نثارش می کنم

اسلام اگر بیند خطر جان را نثارش می کنم

اسلام اگر بیند خطر جان را نثارش می کنم

با خون نگهداری من از مرز و دیارش می کنم

اسلام اگر بیند خطر جان را نثارش می کنم

با عاشقان کربلا عهد شهادت بسته ام                                        با کاروان نینوا پیمان وحدت بسته ام

با ره نوردان بلا عقد اخوت بسته ام                                           لبیک گفتم بر حسین باز استوارش می کنم

اسلام اگر بیند خطر جان را نثارش می کنم

سرباز جانباز جهاد فی سبیل الله منم                                        فرمانبر قرآن و احکام رسول الله منم

ثابت قدم دلبسته بر ارکان حبل الله منم                                                تا پای جان با پایمردی پایدارش می کنم

اسلام اگر بیند خطر جان را نثارش می کنم

باشد امام و رهبرم پور امیرالمومنین                                          فرزانه فرزند حسین کوبنده ی مستکبرین

فرمانده ی کل قوا پیر حماسه آفرین                                         من پیروی از دولت با اقتدارش می کنم

اسلام اگر بیند خطر جان را نثارش می کنم

باید امام خویش را تا کربلا یاری کنم                                        اندر کنار مرقد جدش حسین زاری کنم

با او زیارت خوانم و اشک از بصر جاری کنم                                سیر و سفر با لشکر پر افتخارش می کنم

اسلام اگر بیند خطر جان را نثارش می کنم

از هستی خود در ره یاری حق بگذشته ام                                   متن شهادت نامه را با شوق جان بنوشته ام

پا بر سر امیال نفس و آرزوها هشته ام                                       گر نخل دین شد تشنه با خون آبیارش می کنم

اسلام اگر بیند خطر جان را نثارش می کنم

بر تن لباس لشگر صاحب زمان پوشیده ام                                  راه نجات خویش را در پرتو دین دیده ام

سر باختن در سنگر عز و شرف بگزیده ام                                   دشمن اگر جنبد ز جا در شب شکارش می کنم

اسلام اگر بیند خطر جان را نثارش می کنم

تازم به خصم حیله گر رزم آفرین عزم آهنین                               از پا درآرم دشمنان را با سلاح آتشین

حس شهادت جویی اندر خون من گشته عجین                           گر در خلیج آید عدو بی اعتبارش می کنم

اسلام اگر بیند خطر جان را نثارش می کنم

دیدار خاک اقدس کرببلایم آرزوست                                         نوشیدن یک جرعه از جام ولایم آرزوست

آغشته اندر خاک و خون وصل خدایم آرزوست                            حاجت طلب از حضرت پروردگارش می کنم

اسلام اگر بیند خطر جان را نثارش می کنم

دوست دارم داد دل از چرخ بازیگر بگیرم-رزمنده ی هم سنگرم عباس

عاشقی دیدم کنار جویبار افتاده است

دست های نازنینت دست یار افتاده است

 

راز دل می کرد با معشوق او در حال نظر

دست و دل را برگرفتی تن کنار افتاده است

 

گر ز پا افتادگان را دست گیری می کنی

من ندارم دست اندر راه یار افتاده است

 

سر به دامانت گذارم مولا جان حسین جان

 

سر به دامانت گذارم از خجالت جان دهم

ای خوش آن صیدی که در راهت دچار افتاده است

 

التجا دارم که تا جان باشدم بالینم آیی

بهر دیدار تو عباس از قرار افتاده است

 

دادرس مولا حسین تا جان دهد عباس تو

روی خاک تیره با صد افتخار افتاده است

 

وقتی که اصحاب اباعبدالله جوانان بنی هاشم شهید شده بودن عباس آمد خدمت اباعبدالله.برادرم سینه ام تنگ شده.از زندگی سیر شده ام اذن میدان به من بده تا از این منافقین خونخواهی کنم.

اباعبدالله ابتدا اجازه نداد به عباس که به میدان رود ولی صدای العطش بچه ها بلند بود. صدای ناله ی کودکان بلند شد

.فرمود: عباسم برو مقداری آب برای این بچه ها فراهم کن. عباس سوار بر اسب عازم میدان شد. میسر نشد آب فراهم کند. برگشت قضیه رو برای  اباعبدالله گفت. باز صدای العطش بچه ها بلند شد بار دیگر عباس سوار بر اسب عازم میدان شد.

مشک بر دست دارد. عده ای از این منافقین رو به درک واصل کرد. به شط فرات رسید.کفی از آب را به لب های خشکیده ی خود نزدیک کرد.پ س از آن همه عملیات ها هوای گرم کربلا زمین سوزان کربلا لب ها خشکیده بود.آب رو به دهان نزدیک آورد. ولی به یاد بچه ها به یاد حسین که لب ها تشنه است. عباس تو آب بنوشی و اهل خیام تشنه باشند. آب رو بر شط فرات ریخت. برگشت مشک پر از آب در دست داشت. عمر سعد صدا زد اگر عباس مشک را به خیمه ها برساند حسین قطره ای آب بنوشد دیگر اثری از ما باقی نخواهد گذاشت.

ظالمی پشت یکی از نخل ها پنهان شده بود.حمله ور شد دست ابالفضل رو جدا کرد.عباس مشک را به دست دیگر گرفت.ظالمی دست دیگر عباس رو جدا کرد.

عباس مشک رو به دندان گرفت. هنوز امید داشت که مشک رو به خیمه ها برساند.

وقتی امید عباس به یأس مبدل شد که تیری به مشک اصابت کرد. مشک بر زمین افتاد و آب فرو ریخت.

دیگر عباس  چگونه به خیمه ها برگردد. دیگر ابالفضل چگونه به خیمه ها برگردد

عمودی بر فرق مبارک عباس فرود آمد که عباس بر زمین افتاد.

 صدا زد اخا ادرک اخاک العباس.برادرم.عباس رو دریاب.

حسین خود رو به بالین عباس رسوند.چه عباسی چه برادری. دستها در یک طرف. مشک سوراخ شده در یک طرف. شمشیر در یک طرف. دست به کمر زد صدا زد الان انکسر ظهری. کمرم شکسته شد.

کمرم شکسته شد بی برادر شدم

 

خبر داده بودن به ام البنین-یک مصیبتی داره گوش کن  برادرم و خواهرم وقتی خبر شهادت عباس رو شنید می گفت عباسم شنیده ام دست هایت رو از بدنت جدا کرده اند. ای مادران شهدا عباسم شنیده ام دست ها رو از پیکرت جدا ساخته اند ند بر بدن تو تیر زده اند. اگر عباسم دست در بدن داشتی آیا دشمن جرأت می کرد به تو نزدیک شود عباسم.

فهمیده ام عمود بر فرق تو زده اند عباس اگر دست در بدن داشتی می دانستم کسی جرأت جلو آمدن نداشت.

 

دوست دارم داد دل از چرخ بازیگر بگیرم

گر در این عالم نشد در عالم دیگر بگیرم

 

دوست دارم نام من باب الحوائج باشد اما

پنجه ی مشکل گشا از حضرت داور بگیرم

 

دوست دارم  در ره احیای آیین محمد

تیر اگر آید به سویم با دو چشم تر بگیرم

 

دوست دارم گر اجازه می دهد مولا ز دشمن

انتقام خون هفتاد و دو نام آور بگیرم    

 

دوست دارم دستم از پیکر جدا گردد خدایا

تا مگرچون جعفر طیار بال و پر بگیرم

 

دوست دارم جان نثار مکتب توحید باشم

تا مدال افتخار از دست پیغمبر بگیرم

 

دوست دارم بار دیگر چهره ی قاسم ببوسم

از کجا باید سراغ این گل پرپر بگیرم

 

دوست دارم تا قیامت از سکینه رخ بپوشم

دوست دارم در بغل قنداقه ی اصغر بگیرم

 

دوست دارم ضربت سخت عمود آهنین را

تا به محراب شهادت انس با اکبر بگیرم

 

دوست دارم بشنوم صوت خوش ام البنین را

بوسه ای یک بار دیگر از رخ مادر بگیرم

 

دوست دارم نشکند از رفتن من قلب زینب

دل نمی دانم چسان زان مهربان خواهر بگیرم

 

دوست دارم آنقدر لب تشنه باشم تا بمیرم

تا مگر آب حیات از ساقی کوثر بگیرم

 

دوست دارم چون تنم پامال سم اسب گردد

بر سرم زهرا بیاید زندگی از سر بگیرم

 

دوست دارم داد دل از چرخ بازیگر بگیرم

گر در این عالم نشد در عالم دیگر بگیرم

 

دوست دارم نام من باب الحوائج باشد اما

پنجه ی مشکل گشا از حضرت داور بگیرم

 

دوست دارم  در ره احیای آیین محمد

تیر اگر آید به سویم با دو چشم تر بگیرم

 

دوست دارم گر اجازه می دهد مولا ز دشمن

انتقام خون هفتاد و دو نام آور بگیرم    

 

دوست دارم دستم از پیکر جدا گردد خدایا

تا مگرچون جعفر طیار بال و پر بگیرم

 

دوست دارم جان نثار مکتب توحید باشم

تا مدال افتخار از دست پیغمبر بگیرم

 

دوست دارم بار دیگر چهره ی قاسم ببوسم

از کجا باید سراغ این گل پرپر بگیرم

 

دوست دارم تا قیامت از سکینه رخ بپوشم

دوست دارم در بغل قنداقه ی اصغر بگیرم

 

دوست دارم ضربت سخت عمود آهنین را

تا به محراب شهادت انس با اکبر بگیرم

 

دوست دارم بشنوم صوت خوش ام البنین را

بوسه ای یک بار دیگر از رخ مادر بگیرم

 

دوست دارم نشکند از رفتن من قلب زینب

دل نمی دانم چسان زان مهربان خواهر بگیرم

 

دوست دارم آنقدر لب تشنه باشم تا بمیرم

تا مگر آب حیات از ساقی کوثر بگیرم

 

دوست دارم چون تنم پامال سم اسب گردد

بر سرم زهرا بیاید زندگی از سر بگیرم

 

رزمنده ی همسنگرم عباس (2)

برادر نام آورم عباس (2)

 

بودی مرا فرمانده ی لشکر

میر سپاه و لشکرم  عباس (2)

 

رزمنده ی همسنگرم عباس (2)

برادر نام آورم عباس (2)

 

پشتم شکسته داغ جانکاهت

پوشیده از خون چهره ی ماهت

شهد شهادت فیض دلخواهت

بس زود رفتی از برم عباس

برادر نام آورم عباس

 

رزمنده ی همسنگرم عباس (2)

برادر نام آورم عباس (2)

 

ای وارث شیر خدا حیدر

مرگت زده بر قلب من خنجر

بی آبی لب تشنگان بنگر

چشم انتظارت دخترم عباس

برادر نام آورم عباس

 

رزمنده ی همسنگرم عباس (2)

برادر نام آورم عباس (2)

 

تو قوت قلب حسین بودی

راه رضای حق تو پیمودی

هر لحظه بر ایثارت افزودی

پشت و پناه و یاورم عباس

برادر نام آورم عباس

 

رزمنده ی همسنگرم عباس (2)

برادر نام آورم عباس (2)

 

لبیک گفتی بر صلای من

ای پاسدار خیمه های من

جان را فدا کردی برای من

ای معدن جود و کرم عباس

برادر نام آورم عباس

 

رزمنده ی همسنگرم عباس (2)

برادر نام آورم عباس (2)

 

مادر نزاده چون تو در دوران

بحر مروت اسوه ی انسان

سقا کجا لب تشنه و عطشان

چونان تو ای آب آورم عباس

برادر نام آورم عباس

 

رزمنده ی همسنگرم عباس (2)

برادر نام آورم عباس (2)

 

برخیز و از نو کن علم برپا

ای شیرمرد عرصه ی هیجا

بشنو ز خیمه بانگ واویلا

آبی رسان سوی حرم عباس

برادر نام آورم عباس

 

رزمنده ی همسنگرم عباس (2)

برادر نام آورم عباس (2)

 

جان حسین بادا به قربانت

بوسه زنم ببریده دستانت

خون پاک بنمایم ز چشمانت

ای غرقه در خون پیکرم عباس

برادر نام آورم عباس

 

رزمنده ی همسنگرم عباس (2)

برادر نام آورم عباس (2)

 

سر را بنه بر روی زانویم

تا زاشک حسرت چهره ات شویم

روی چو ماهت بوسم و بویم

داغت به دل زد آذرم عباس

برادر نام آورم عباس

 

رزمنده ی همسنگرم عباس (2)

برادر نام آورم عباس (2)

 

شاعر: حاج حبیب الله معلمی

روضه ی قاسم بن الحسن- چه شد از ابر خیمه رخ قاسم نمایان

دانلود روضه ی حضرت قاسم - چه شد از ابر خیمه رخ قاسم نمایان

السلام علیک یا اباعبدالله

السلام علیک یا اباعبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک

علیک منی سلام الله ابدا ما بقیت و بقی اللیل والنهار و لا جعله الله آخر العهد منی لزیارتکم

السلام علی الحسین

و علی علی بن الحسین

و علی اولاد الحسین

و علی اصحاب الحسین

 

متاب امشب ای مه که این بزمگاه

ندارد دگر احتیاجی به ماه

شب یازدهم مجسم کنید امشب

ز هر سوی مه پاره ای تابناک

درخشد چو خورشید بر روی خاک

به هر گوشه شمعی بر افروخته
ز هر شعله پروانه‏ها سوخته

 

خانواده ی شهدای اهواز همسران شهدا مادران شهدا فرزندان شهدا امشب بر شما مهمان رسیده. از راه دوری هم اومدن. خانواده ی شهدای گنبد اینجا حضور دارن. قدم شما بر بالای دیدگان ما ای چراغ های این ملت.

امشب با خانواده ی شهدای این شهر هم ناله بشید برای اباعبدالله. از همه ی شما این شهر التماس دعا داره

به هر گوشه شمعی بر افروخته

صحرای کربلا رو میگه. وقتی که اجساد عزیزان اباعبدالله بر روی زمین همانند ستاره می درخشن

همه جرعه ‏نوشان بزم الست
تهی کرده پیمانه افتاده مست

به پایان رسانیده پیمان خویش
همه چشم پوشیده از جان خویش

شبهای عاشورای کربلای ایران رو به یاد بیارین.وقتی که برادران رزمنده یک ساعت دو ساعت قبل از عملیات دست در گردن همدیگر میندازن.گریه می کنند اشک می ریزند وقت جدایی رسیده برادر.عازم سفر هستیم خداحافظی با تو می کنم شب آخره می خوام به کاروان اباعبدالله بپیوندم

خداحافظ برادرم.جای شما خالیست ای شهدا در این مراسم عزاداری کنار مادرانتون بنشینید کنار دوستانتون بنشینید

نه تنها از جان بلکه از هر چه هست
بجز دوست  یکباره شستند دست

دگر تا جهانست بزمی چنین
نبیند به خود آسمان و زمین

متاب امشب این‏گونه ای نور ماه
بر این جسم مجروح و عریان حسین

فلک شمع خود را تو خاموش کن
جهان را در این غم سیه‏پوش کن

بپوشان تو امشب رخ ماه را
مگر ساربان گم کند راه را

 

چه شد از ابر خیمه رخ قاسم نمایان

چه شد از ابر خیمه رخ قاسم نمایان

 

ز حسین سرور دین بگرفت اذن میدان

چه شد از ابر خیمه رخ قاسم نمایان

 

پی دیدار مادر به حرم شد شتابان

چه شد از ابر خیمه رخ قاسم نمایان

 

به بر مادر آمد دل او شاد  و خندان

چه شد از ابر خیمه رخ قاسم نمایان

 

که عمو داده رخصت به فدایش کنم جان

چه شد از ابر خیمه رخ قاسم نمایان

 

بنما شیر خود را تو به حق پیمبر

ز دل و جان حلالم ز ره مهر مادر

پی دیدار آخر تو مرا گیر و در بر

من محزون یتیمم دل زارم مرنجان

 

چه شد از ابر خیمه رخ قاسم نمایان

 

که ز منظور قاسم به کدام مضطر آگاه

به سر و پای طفلش نظر افکند  و ناگاه

بگرفتش در آغوش ز جگر برکشید آه

که ایا نور چشمان جگرم را مسوزان

 

چه شد از ابر خیمه رخ قاسم نمایان

 

تو مرا جای بابت به جهان یادگاری

که کند بعد مرگت به من از مهر یاری

گل نورسته ی من به خدا می سپاری

نتوان دل بریدن ز تو ای مهر رخشان

 

چه شد از ابر خیمه رخ قاسم نمایان

 

گل باغ حسن گفته ایا مام زارم

تو و اهل حرم را به خدا می سپارم

سوی میدان روانم به حسین جان نثارم

بشد آن شیر جنگی ز حرم سوی میدان

 

چه شد از ابر خیمه رخ قاسم نمایان

 

چو به عزم شهادت سوی میدان روان شد

ز حرم بانگ ماتم به سوی آسمان شد

به خروش عمه ها در عقبش سر زنان شد

شده از این مصیبت دل زینب پریشان

 

چه شد از ابر خیمه رخ قاسم نمایان

 

چه جوانی رشید و چه گلی نو رسیده

که چنین نونهالی به جهان کس ندیده

به ره عمویش دست ز سر و رجان کشیده

گل گلزار زهرا نوه ی شیر یزدان

 

چه شد از ابر خیمه رخ قاسم نمایان

 

همه آلات جنگی به بر و یال و پیکر

زره و خود و مقبر سپر و تیغ و خنجر

چو هژیر ژیان شد بر زین تکاور

به یکی دست نیزه به دگر تیغ بران

 

چه شد از ابر خیمه رخ قاسم نمایان

 

چو یکی شیر غران به سر زین نشسته

کمر جنگ اعدا به میان تن بسته

بسی از دشمنان را سر و پیکر شکسته

به نبرد اندر آمد چو علی نور ایمان

 

چه شد از ابر خیمه رخ قاسم نمایان

 

چو بسی سر ز تیغش ز بدنها جدا شد

ز نبردش هراسان جگر اشقیا شد

که ز بیمش  غریو از همه اعدا به پا شد

سپه شام و کوفه ز بر او  گریزان

 

چه شد از ابر خیمه رخ قاسم نمایان

 

ولی آن تشنه لب را عطش از حد فزون شد

ز دم تیر و  شمشیر بدنش غرق خون شد

کنم افغان از آن دم که ز زین واژگون شد

بدن اطهر او ز جفا تیر باران

 

چه شد از ابر خیمه رخ قاسم نمایان

 

ز جگر ناله بر زد برس عمو به دادم

نظری کن عمو جان که ز پا اوفتادم

به ره دین اسلام سر و جان را بدادم

شده نرم استخوانم ز دم نعل اسبان

 

چه شد از ابر خیمه رخ قاسم نمایان

 

به سر نعش قاسم ولی حق روان شد

به سر و سینه می زد ز غمش در فغان شد

که عزیز برادر گل رویت خزان شد

بگرفتش در آغوش ز وفا دیده گریان

 

چه شد از ابر خیمه رخ قاسم نمایان

 

به سر نعش قاسم ولی حق روان شد

به سر و سینه می زد ز غمش در فغان شد

که عزیز برادر گل رویت خزان شد

 

الله یا الله به حق روح الله

الله یا الله به حق روح الله

 

 

الله یا الله به حق روح الله

الله یا الله به حق روح الله

 

الله یا الله به حق روح الله

الله یا الله به حق روح الله

 

فتح و ظفر کن نصیب جندالله

الله یا الله به حق روح الله

 

الله یا الله به حق روح الله

الله یا الله به حق روح الله

 

فتح و ظفر کن نصیب جندالله

الله یا الله به حق روح الله

الله یا الله به حق روح الله

الله یا الله به حق روح الله

 

فتح و ظفر کن نصیب جندالله

الله یا الله به حق روح الله

 

ندای هل من ناصر حسینی

لبیک یا خمینی

 

اللهم صل علی محمد و آل محمد

نقل شده هنگامی که قاسم بن الحسن تنها یادگار امام حسن عزم میدان نمود.عمویش اباعبدالله او رو مشاهده کرد که با شور و عشقی عازم میدان شده اومد جلو.قاسم جان تنها یادگار برادر کجا می روی؟ برادرم تو رو به دست من سپرده قاسم جان.مانع شد قاسم به میدان جنگ بره.قاسم بن الحسن با اون سن کم خود رو روی دست و پای عمو انداخت.حسین جان حسین جان عمو جان.

خواهش می کرد التماس می کرد اصرار می کرد اجازه ی میدان بده.اباعبدالله با این همه اصرار که مواجه شد قاسم مرگ در پیش تو چگونه است.مرگ از عسل نزد من شیرین تر است حسین جان قاسم های زیادی هم در این جمع حاضر هستن.بچه های سیزده ساله ای هم در این جمع حاضر هستن هنوز صورت ها مو در نیاورده  تقاضای شهادت می کنن از خدا.

پیش مادر میرن اصرار می کنن مادر اجازه بده به جبهه برم.مادر اجازه می ده پیش پدر میرن بابا مادرم اجازه داده تو هم اجازه بده .اگر پدر اجازه نده با خواهش زیاد با تمنای زیاد او رو راضی می کنن. بابا جان مادر جان خداحافظ می خوام راه قاسمو ادامه بدم.

حسین جان اگر بیایی از این بسیجی های کوچک سوال کنی مرگ در پیش شما چگونه است همون جواب قاسم رو می دن حسین جان.

 مجسم کنید شهادت فهمیده رو این پسر کوچک سیزده ساله رو.

خیلی از این کودک ها خیلی از این بچه های کم سن.به جبهه رفتن در صفحه ی تلویزیون مشاهده کردید اون دو بچه رو.

اصرار زیادی می کنن می خوایم به جبهه بریم در جبهه پیش فرمانده میرن می خوایم در عملیات شرکت کنیم. شما سن هاتون کمه شما کوچک هستین نه

اجازه بده خواهش می کنم فرمانده می خوام خط مقدم برم.

در وصیت نامه هاشون می نویسن می خوام  حسین زمانو یاری کنم همچنان که زبانحال قاسم بود

تنها یادگار برادرم حسنی بیا به میدان نرو برادرم تو رو به دست من سپرده اصرار زیادی کرد اباعبدالله قبول کرد.

هنگامی که خواست به میدان بره اباعبدالله او رو در آغوش کشید او رو هم دست در گردن اباعبدالله انداخت آمده آنقدر گریه کردند آنقدر گریه کردند تا  هر دو بی هوش شدند ای پدر شهید یادت بیار اون  ساعتی رو که فرزندت دست در گردنت انداخت خداحافظ پدر جان من عازم جبهه هستم حلالم کن حلالم کن  آنقدر گریه کردند تا  بی هوش شدند وقتی به هوش آمدند خداحافظی کرد اذن میدان گرفت حرکت کرد.

عده ای از این کفار رو در هم کوبید کشتو به درک واصل کرد تا نفری آمد بر فرق مبارک قاسم شمشیر زد  نفری آمد بر فرق  قاسم زد صدا زد یا عماه از اسب به زمین افتاد آمده وقتی که حرکت می کرد به سوی جبهه این نعلین هایی که به پا کرده بود یکیشون بندهاشون بریده بود. لباس ها براش بلند بودند از بس که کوچک بود .امام حسین تا صدای یا عما  رو شنید همانند عقابی که از بالا به زمین فرود بیاد حمله کرد به دشمن.قاتل او رو دستهاشو جدا کرد.  قاتل او زیر سم اسبان به درک واصل شد حالا اونجا گرد و غبار میدان رو فرا گرفته همه ی سپاه و لشگر  سپاه و لشگر منتظرن تا گرد و غبار فرو بشینه ببینن حسین با قاسم چه میکنه  چه می گویه.

گرد و غبار فرو نشست میدان آرام شد.دیدند اباعبدالله بر روی جنازه ی قاسم نشسته. از بدن قاسم بن الحسن خون فوران میزنه نگاه کردن دیدن اونجوری که جان می کنه پاها رو به زمین می سایه

پاهای قاسم به زمین کشیده می شد.آخرین لحظات عمر مبارک خود رو سپری می کرد یا عما یا عما اباعبدالله فرمود برای حسین برای عموی تو خیلی دشواره از او تقاضایی بکنی و او اجابت نکنه یا اگر اجابت کنه چاره ای نداشته باشه کاری از دستش بر نیاد. خدا رحمت نکند قاتلان تو رو ای قاسم جان لحظه ای فرا رسید که دست برد حسین زیر بغل های قاسم رو گرفت دیگر قاسم جان داده بود زیر بغل های قاسم رو گرفت سینه اش رو به سینه چسبانید او رو به طرف خیمه ها می برد در روایت آمده او رو به طرف خیمه ها می برد در حالی که پاهایش بر زمین کشیده می شد نزدیک خیمه ها آورد نزدیک علی بن الحسین در کنار علی بن الحسین او رو قرار داد سوال می کردند کیست  قاسم بن الحسن قاسم الحسن همه بگید حسین حسین.

اباالفضل با وفا،علمدار لشکرم

اباالفضل با وفا،علمدار لشکرم

اباالفضل با وفا،علمدار لشکرم

مه ِهاشمی نسب،امیر دلاورم

اباالفضل با وفا،علمدار لشکرم

برادر چرا به خون فتاده است پیکرت                 ز ضرب عمود کین شکسته چرا سرت

چنین قطعه قطعه شد چرا جسم اطهرت             که نعش تو غرق خون فتاده برابرم

اباالفضل با وفا،علمدار لشکرم

برادر،چرا قلم شده دست های تو                        به خون غوطه ور شدست قد رَسای تو

دریغ از جوانی ات!شَوَم من فدای تو                   تو کردی برادری تمام،ای برادرم

اباالفضل با وفا،علمدار لشکرم

فدای دو بازویت که گشت از بدن جدا         نمودی به راه دین سروجان وتن فدا

به چشم تو تیرکین نشسته است یا اخا    برادر،چه سان تورا به خون غوطه بنگرم؟

اباالفضل با وفا،علمدار لشکرم

فتاده زکف چرا برادر لَوای تو؟                      نیاید به گوش من عزیزم صدای تو

به قربان غیرتت،فدای وفای تو            که لب تشنه از فرات گذشتی به خاطرم

اباالفضل با وفا،علمدار لشکرم

سپه دار کربلا ایا افسر رشید                  کنار شط فرات شدی تشنه لب شهید

همه اهل بیت من به تو داشتند امید        کشد انتظار تو در خیمه خواهرم

اباالفضل با وفا،علمدار لشکرم

دل کودکان شده ز سوز عطش کباب               سکینه در انتظار رقیه در التهاب

ز بی شیری اصغرم در افغان و اضطراب             دریغا نشد که آب رسانی به دخترم

اباالفضل با وفا،علمدار لشکرم

تو ای شیر کربلا که شیر از تو بیمناک               دو دست از بدن جدا فتادی چرا به خاک

تو عباسی ای عزیز تنت گشته چاک چاک        چه سان جسم پاره ات برم من سوی حرم

اباالفضل با وفا،علمدار لشکرم

شهید به خون تپان دریغ از رشادتت                   صفا  و محبت و وفا و مروتت

حسین را کمر شکست برادر شهادتت               ز مرگت ببین فلک چه آورده بر سرم

اباالفضل با وفا،علمدار لشکرم

شاعر: حاج حبیب الله معلمی

الهی روسیاهم شرمسارم پر است از جرم و عصیان کوله بارم

الهی روسیاهم شرمسارم                     پر است از جرم و عصیان کوله بارم

خطا کردم مرا رسوا نکردی                  به لطف و رحمتت امیدوارم

*****

خدایا دردمندی روسیاهم                    سراپا غرق دریای گناهم

ز رحمت گر گناهانم نبخشی               کجا رو آورم عذر از که خواهم

*****

خدایا راز پنهانم تو دانی                     همه جرم و گناهانم تو دانی

مرا رسوا مکن در نزد مخلوق                کز افعالم پشیمانم تو دانی

*****

سپاس ای کردگار چاره سازم               به درگاهت بود روی نیازم

در رحمت نما بر روی دل باز                تو خود آگاهی از سوز و گدازم             

*****

چو من شرمنده ای در این جهان نیست   چو تو یارب رئوف و مهربان نیست

سپاس و حمد و تسبیح تو گفتن           مرا در حد گفتار و بیان نیست

*****

خداوندا تو دانی و آگاه                       که یادت نیمه شب دارد به دل راه

اگر چه مجرمم امیدوارم                     گنه کاران نمی رانی ز درگاه

*****

خداوندا به قرب روزه داران                  به اشک دیده ی امیدواران

به آنانی که در راز و نیازند                  روا کن حاجت چشم انتظاران

*****

مرا یا رب به غیر از معصیت نیست                  سزای من عطا و مغفرت نیست

ولی می دانم ای بخشنده ی مول           ترا بر بندگان جز مرحمت نیست

*****

منم یا رب به حال خویش گریان           که عمری را تلف کردم به عصیان

جوانی را به غفلت دادم از دست            پشیمانم پشیمانم پشیمان

شاعر: حاج حبیب الله معلمی

از خون پاک لاله رویان هویزه دریای خون گردیده دامان هویزه

از خون پاک لاله رویان هویزه                        دریای خون گردیده دامان هویزه

از خون پاک لاله رویان هویزه                                    دریای خون گردیده دامان هویزه

ای  مسلمین در سالروز سرفرازان                 از خون پاک عاشقان و پاک بازان

جانبازی و ایثار ان حماسه سازان                  دارد سخن با ما بیابان هویزه

از خون پاک لاله رویان هویزه                                    دریای خون گردیده دامان هویزه

ایثار آن رزمنده مردان دلاور                          در کوچه های شهر و در دامان سنگر

با بعثیان بی حیای شوم کافر                       مانده است بر جا در بیابان هویزه

از خون پاک لاله رویان هویزه                                    دریای خون گردیده دامان هویزه

این لاله ها که اندر بیابان ها دمیده                باشد ز خون نو خطان نو رسیده

کاندر دل این خاک تیره آرمیده                      دادند زینت بر گلستان هویزه

از خون پاک لاله رویان هویزه                                    دریای خون گردیده دامان هویزه

فریاد جانبازی سربازان قرآن                         از ارتشی و از بسیج و پاسداران

یاد حسین و آن فداکاری چمران                    داغی گران بنهاده بر جان هویزه

از خون پاک لاله رویان هویزه                                    دریای خون گردیده دامان هویزه

گلگون نموده خونشان دشت و دمن را            یاد دلاور مردم خونین کفن را

آن پاسداران رشید خون سخن را                  بشنو تو از خلق پریشان هویزه

از خون پاک لاله رویان هویزه                                    دریای خون گردیده دامان هویزه

دارد فلک از ظلم از ظلم صدام لعین باد داد       بس جان و مال مسلمین را داده بر داد

نفرین حق بر خائنان بی وطن باد                            تا روز حشر از شهر ویران هویزه

از خون پاک لاله رویان هویزه                                    دریای خون گردیده دامان هویزه

شاعر: حاج حبیب الله معلمی

اسوه ی شب شکاران فخر طلایه داران حسین خرازی حسین خرازی

اسوه ی شب شکاران  فخر طلایه داران                   حسین خرازی            حسین خرازی

اسوه ی شب شکاران  فخر طلایه داران                   حسین خرازی            حسین خرازی

رایحه ی بهاران           در دل لاله زاران          حسین خرازی            حسین خرازی

سوی خدا نموده  رجعت جاودانه                            همچو همای رحمت در دل بی کرانه

اوج گرفته روحش سرخوش و عاشقانه           تا به تقرب حق بر زند آشیانه

جای کند به بزم و        مجمع رستگاران                   حسین خرازی            حسین خرازی

رنگ عقیق خون در جامه ی جان فشانده                  سوی شهادت او را عشق حسین کشانده

جذبه ی اعتلایش زعالم خاک رانده                نشعه ی وصل جانان صبر از او ستاننده

رسته ز هر تعلق         بسته نظر به یاران       حسین خرازی            حسین خرازی

اسوه ی شب شکاران  فخر طلایه داران                   حسین خرازی            حسین خرازی

شیفته ی شهادت بوده دل سلیمش             کرده ادای فرمان از طرف زعیمش

به به از این مقام و موهبت عظیمش             در قلل تقرب کرده خدا مقیمش

تا که کند وفا بر           وعده ی جان نثاران      حسین خرازی            حسین خرازی

اسوه ی شب شکاران  فخر طلایه داران                   حسین خرازی            حسین خرازی

اوج عروج عنقا جایگه مگس نیست                لاله ی دست پرور شسته ز خار و خس نیست

هان نفس مسیحا در خور هر نفس نیست       زبده تر از شهیدان رتبه ی هیچ کس نیست

کیست که حق نداند    لایق حق گذاران                   حسین خرازی            حسین خرازی

اسوه ی شب شکاران  فخر طلایه داران                   حسین خرازی            حسین خرازی

عشق حسین عجین است با گل پاسداران      شور حسین نهفته در دل پاسداران

با رخ اوست روشن محفل پاسداران               کشته شدن به راهش قابل پاسداران

در هدف حسینند        جمله ز ره سپاران       حسین خرازی            حسین خرازی

اسوه ی شب شکاران  فخر طلایه داران                   حسین خرازی            حسین خرازی

ای برادر بیا کاروان می رود

ای برادر بیا کاروان می رود

ای برادر بیا کاروان می رود

بهر حفظ خلیج این زمان می رود

ای برادر بیا کاروان می رود

هر طرف خیل رزمنده در جنب و جوش                 سیل آسا فکنده به هامون خروش

بیرق  فتح و نصر من اله به دوش                           بنگ تکبیر بر آسمان می رود

ای برادر بیا کاروان می رود

نور ایمان ز سیمایشان آشکار                            فوج فوج عازم پهنه ی کارزار

راسخ و محکم و ثابت و استوار                             پای کوبان به ایثار جان می رود

ای برادر بیا کاروان می رود

کن نظر شیرمردان عزم آهنین                              یکه تازان گردان ایران زمین

عازم جنگ و یاری به اسلام و دین                        همچنان کوه آتشفشان می رود

ای برادر بیا کاروان می رود

ای که مستی ز جام ولای حسین                          خیز و رو کن سوی کربلای حسین

بوسه زن خاک دولت سرای حسین                       جیش حق سوی آن آستان می رود

ای برادر بیا کاروان می رود

راهیان حریمش علی الاتصال                               رسته از قید و در سیر اوج کمال

منسجم متحد گشته با شور و حال                        صف به صف پیرمرد و جوان می رود

ای برادر بیا کاروان می رود

این سپه حامی دین پیغمبر است                          جمله را شور و عشق حسین بر سر است

هر ستمدیده را در جهان یاور است                       بهر کوبیدن ناوگان می رود

ای برادر بیا کاروان می رود

شاعر: حاج حبیب الله معلمی